23 juni, Vancouver, Holiday Inn

Vancouver, 23 juni.

Na een heel warme dag gisteren kregen we toch wel aardig wat regen gisterenavond en vannacht. Vanmorgen was de temperatuur redelijk en droog. Na de rest ingepakt te hebben en de vuil watertanks geleegd zijn we over Hwy1 west richting Vancouver vertrokken. Kregen we een enorme bui regen. Zicht werd heel slecht, terwijl we toch goed op de afslagen moeten letten want eentje te ver en je komt ergens uit waar je niet wil wezen Het wordt dan heel omslachtig om te keren als je niet bekend bent. En enorm druk. Maar toch de afslag naar Hwy17 west op tijd gezien en die genomen. Nog steeds valt het met bakken uit de lucht. Bij afslag 31 de River Road west genomen en dan is het niet zo moeilijk meer om Canadream te vinden, inmiddels is het weer droog. Om kwart over tien aangekomen dus lekker op tijd.

Gelijk waren we aan de beurt om de camper te controleren. De man ook even het warme water uit de kraan laten ruiken. Ook hij vond het naar chemicaliën ruiken, zelfs na drie keer hervullen. Hij kon het niet thuisbrengen. In de winter staan de tanks in de regel leeg  en ze worden alleen gereinigd met een klein beetje chloor. We hebben de camper weer in goede staat afgeleverd dus konden we naar het kantoor om de zaak af te handelen. De mevrouw op kantoor, die we ook aan de telefoon hadden, ze haalde meten de manager er bij om over het water te praten. Beiden roken ze aan de fles water die we meegenomen hadden en roken een chemische stof die ze niet kenden. Ze voelden zich erg in hun hemd staan met dit geval en vonden het ook heel erg. Ze vertelden hetzelfde verhaal als de man buiten en zei de manager, als we antivries gebruiken ruikt het zoet want dat is op basis van suiker en alcohol met water. We hebben ook wat water voor ons zelf bewaard om het misschien te laten analyseren. We hebben de manager gevraagd dit ook te doen en ons van de resultaten op de hoogte te brengen. Ze zijn meteen in het bestand gaan zoeken wie de vorige gebruiker was en waar die de laatste keer gestaan heeft. Natuurlijk valt er niets te bewijzen want iedereen kan wel overal iets in de tank gedaan hebben. Uiteindelijk boden ze aan de taxi te betalen om het een beetje goed te maken. Ze wilden meer doen maar dat vonden wij niet nodig, tenslotte zijn we ook niet groen of blauw geworden en hebben we na een paar keer water kopen gewoon de cans gevuld met water op de camping om als drinkwater te gebruiken. Overigens kunnen ze de campers wel volgen met het dingetje dat we zagen aan de sleutelbos. Dat wisten we al omdat we dit op internet gezocht hadden, er zit een datalogger in die afgelezen kan worden. We zeiden dit wel veilig te vinden voor het geval dat je in het wild een ongeluk krijgt. Ja dat is zo zij de mevrouw maar de hoofd reden is dat sommige campers terugkomen met schade aan de onderzijde en dat de huurders dan zeggen dat ze niet op verboden terrein gereden hebben, dus op wegen die te slecht zijn en waar je niet op mag komen. Nu kunnen ze dat dus gewoon zien.

Tegen twaalven kwam de taxi om ons naar het hotel te brengen, wat een georganiseerde chaos. De chauffeur (allemaal Indiers) sprak ook al over de duurte van alles. Hij ging boodschappen doen in Amerika. Een pak melk kost daar 2,75 dollar tegen 5 dollar in Canada zei hij. In het hotel aangekomen gelijk ingeboekt en de spullen naar de kamer gebracht. Daarna even Down Town in gelopen, koffie van Starbucks en vervolgens wat te eten gezocht. Alleen koffie en pizzatenten. Tot we Iga zagen. Een enorme supermarkt met een interne bistro. Twee verdiepingen en een prachtige winkel met werkelijk alle voedingswaren. Sandwiches gekocht en een paar krukken aan het raam gezocht. Staan er twee mannen in uniform, bewakers dachten we. Zijn het twee geldlopers, dik bewapend, en die hebben me daar een zak geld bij. Ongelofelijk hoeveel bundels geld ze zomaar op de tafel voor het raam hadden liggen. Waren ze een ATM machine, geldautomaat, aan het vullen. Toen ze klaar waren hadden ze nog een halve zak geld over waar we ze mee de straat zagen over steken naar een zijstraat. Moesten ze daar ook geld bijvullen. Even later kwamen ze terug en stapten voor ons raam in de zwaar beveiligde geldwagen. Voor het raam zittende zien we het enorme drukke verkeer en de heel grote hoeveelheid voetgangers. Iedereen loopt hier in marstempo, de meeste een beker koffie in de hand of een sapje, of ze lopen een broodje of zo te eten. En als ze dat niet doen lopen ze met gsm of tablet. Allemaal even gehaast en niemand kijkt vrolijk of lacht. In de middag nog even naar Keith gebeld. Gaat nog niet zo geweldig. Was terug geweest naar de dokter en nu hebben ze hem verteld dat hij minstens drie maanden rust moest houden. Het was daar trouwens heel slecht weer met heel veel regen.

Hier is  temperatuur goed geweest maar het is heel vochtig. Vanavond is het weer koud Morgen verder en even Vancouver bekijken.